Waarneemsessie Lochem 7 Aug ’19 (dutch)
Sinds lange tijd eindelijk weer eens buiten gestaan. De laatste keer in Nederland dateert zelfs van 27 februari… mijn eerste astro dip in 5 jaar? Gelukkig is er nu een mooie gelegenheid voor een waarneemsessie in Lochem.
Reden om naar het oosten af te reizen is omdat er op de rest van de waarneemstekken teveel bewolking is. Ook op de Papenslag is het niet helemaal safe. Gedurende de hele sessie trekt er een wolkenband langs het noorden die af en toe gevaarlijk dichtbij komt. Af en toe flitst er zelfs wat weerlicht op. Maar in het gebied waar ik zit te kijken (op zuid) is het 90% van de tijd wolkeloos en dat is goed genoeg.
Het begin is wat onwennig en natuurlijk zijn er na zo lange tijd wat batterijen aan hun eind gekomen die eerst vervangen moeten worden. Maar na een kleine drie kwartier staat de grote dob weer mooi opgesteld naast een veld waar de maisplanten een hoogte van 3 meter hebben bereikt. Deze vormen een mooie natuurlijke beschutting tegen de stalverlichting van de boerderij even verderop.
Wel vind ik de hemel opvallend licht vanavond. Mijn SQM meter heb ik uitgeleend en ik kan dus geen meting doen, maar ik ben bang dat het de 21.0 net niet zal halen… Waarschijnlijk is het mijn eigen perceptie omdat ik de afgelopen sessies juist van een zeer donkere plek heb waargenomen (La Palma, Franse Alpen).
Ik trap af met een paar clusters om er even in te komen. Vervolgens ga ik door naar het hoofdobject van de avond: M26. Deze heb ik nog maar twee keer eerder bekeken (beide keren tijdens een Messier marathon). Toen was ik duidelijk niet onder de indruk, getuige mijn commentaar in DSL:
Eerdere waarnemingen M26
Verrekijker 15×70, Roque de los Muchachos, 10/3/2016
“M26 is een heel klein clustertje en ik vraag me af waarom deze ooit is gecategoriseerd als Messier object. Wellicht kwam hier ooit een komeet voorbij in de buurt? Er is 1 wat helderdere ster te zien middenin met perifeer nog een stuk of 4 er omheen, waardoor het geheel een licht vlekje vormt. Het stelt niks voor.”
10 inch Alkaid, Roque de los Muchachos, 18/3/2018
“Na al het moois een beetje een tegenvaller. Het is klein met drie heldere sterren en daar omheen wat zwakkere sterren in de vorm van een pacman.”
Ook nu in de 16 inch Alkaid kan het cluster niet echt bekoren. Maar ik zie toch duidelijk wel wat meer sterretjes en de vorm heeft nu veel weg van een vlieger met staart. De helderheid is maar matig en het cluster is niet erg groot. In de voornamelijk zwakke sterren kan ik geen kleur ontwaren. Maar mooi dat ik nu hier de schets van heb kunnen doen, anders waren we weer een jaar verder geweest 🙂
Snowglobe Nebula
Hierna is het tijd voor een grote(!) planetary uit de H400 lijst: NGC 6781, ofwel de “Snowglobe Nebula”. De PN heeft inderdaad wel wat weg van een sneeuwbal, maar geeft niet gemakkelijk detail prijs. Dat het een ringvormig exemplaar is bijvoorbeeld, is niet meteen duidelijk. Pas met aandachtig kijken wordt een donutvorm zichtbaar, maar de helderheid in het centrum is nog geen 10% minder dan de schil…
Nog wat langer turen laat zien dat de nevel aan de N-zijde (onder in de schets) wat meer open lijkt te staan en hier is de begrenzing ook duidelijk zachter. De ronde vorm van de bal lijkt soms met perifeer kijken wat hoekiger aan O en W zijde en af en toe komt er perifeer wat structuur door de grijze egale nevel. Er is geen centrale ster te zien helaas, maar de waarneemcondities zijn dan ook niet subliem. De schets werd gemaakt met de 7mm en OIII, maar eigenlijk was de nevel in de 10mm nog wat mooier, met flink grote helderheid
Caldwell 42
En dan alweer naar het laatste object: NGC 7006. Dit is een erg klein en geconcentreerd bolhoopje in Delphinus en is niet meteen als zodanig te herkennen. Bij de eerste indruk lijkt het meer om een galaxy te gaan en pas als de vergroting wordt opgeschroefd komt de spikkelige structuur een heel klein beetje door. De vorm is niet helemaal perfect rond en het 2/3 centrum is vrij egaal verhelderd. Perifeer is een 1/3 krans om het hoopje te zien en flitsen af en toe wat sterretjes op. Deze komt nu op papier voor mijn Caldwell project.
Ik had nu nog langer door kunnen gaan, maar ik vind het om 2:15 eigenlijk wel mooi geweest. De buit is weer binnen en tevreden rijd ik weer naar huis. Fijn om weer eens wat deepsky fotonen te kunnen hebben vangen, hopelijk dienen zich de komende maanden nog wat meer gelegenheden aan!